Iria
Administrator
Dołączył: 09 Kwi 2009
Posty: 90
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Łódź ;>
|
Zaburzenie odżywiania się, polegające na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. Obraz własnego ciała jest zaburzony; występują objawy dysmorfofobii. Lęk przybiera postać uporczywej idei nad wartościowej, w związku z czym pacjent wyznacza sobie niski limit wagi. Dotyczy przeważnie dziewcząt i kobiet w wieku 10–13 lat oraz 16-21. Po raz pierwszy opisał tę chorobę w połowie XIX wieku E. Lasčgue i W. Gull.
Możemy podejrzewać anoreksję, gdy osoba:
* przeżywa silny lęk przed przybraniem na wadze lub otyłością, nawet jeśli ma niedowagę;
* nie chce utrzymać wagi w granicach normy dla swojego wieku i wzrostu, co nie jest spowodowane żadnym schorzeniem fizycznym ani psychicznym;
* jej BMI jest równy lub mniejszy od 17,5;
* nieprawidłowo ocenia wagę własnego ciała, wymiary i sylwetkę;
* lekceważy skutki nagłego spadku wagi;
* w okresie dojrzałości płciowej (po okresie pokwitania) cierpi na wtórny brak miesiączki w ciągu co najmniej 3 miesięcy;
* spożywa posiłki w samotności (ze wstydu przed innymi);
* gotuje dla innych tzw. "zdrowe posiłki";
* uprawia intensywne ćwiczenia fizyczne;
* kłamie o ilości zjedzonych posiłków;
* główny temat rozmów z osobą chorą to jedzenie, kalorie, zawartość tłuszczu w produktach i diety.
Co o tym myślicie? Jakie jest Wasze zdanie na ten temat?
Post został pochwalony 0 razy
|
