Yake
Moderator
Dołączył: 09 Kwi 2009
Posty: 45 Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kraków
|
Wilkołak - w wierzeniach Słowian był to wilk-człowiek. Potrafił się w określonym czasie przekształcić w wilka. Był wtedy groźny dla innych ludzi i zwierząt domowych, gdyż atakował je w morderczym szale. Po powrocie do ludzkiej postaci nie pamiętał niczego, co czynił w wilczej skórze. Niekiedy nawet człowiek taki nie wiedział, że jest wilkołakiem. Skuteczną metodą obrony przed wilkołakiem było mieć przy sobie coś srebrnego, gdyż stwór ten nienawidził srebra. Wilkołaka, gdy zmienił się w wilka, nie można było zranić żadną klasyczną bronią. No chyba, że użyto np. srebrnej kuli czy takiego ostrza. Taka broń powodowała natychmiastowe przerwanie przemiany w wilka i powrót do ludzkiej postaci. Osobę, o której wiedziano, że jest wilkołakiem, dobrze było pętać przy pełni księżyca srebrnym lub ostatecznie metalowym łańcuchem. Uniemożliwiało mu to transformację w wilka. Ta raczej folklorystyczna, niż mityczna postać zawdzięcza swoje istnienie pradawnemu szacunkowi, jaki odczuwano wobec groźnego wilka, zwierzęcia żyjącego w puszczach północnej i wschodniej Europy, którego obawiano się najbardziej.
Post został pochwalony 0 razy
|